Weten jullie nog dat Wie Is De Mol in Japan was (dat seizoen met Arjen Lubach en Kim Is Mol en zo?) en dat ze toen zo’n spel deden in de storm drains van Tokio? Nou, ik hoop dat die werken. Morgen verwachten ze namelijk golven van 13 meter en 750 millimeter regen.

Ja, tyfoon Hagibis komt eraan. En Riemer. Ongeveer tegelijkertijd. Riemer landt, als alles doorgaat, zaterdag om 8:40. De tyfoon bereikt die avond Tokio, maar het zal deze vrijdagavond al beginnen met heftige regen en wind. Ik F5 mijn vingers blauw op de sites en twitter-pagina’s van Keisei (de treinmaatschappij van de Skyliner) en JR (van de Narita Express). We willen namelijk niet dat Riemer strandt op het vliegveld, of op een ander vliegveld, elders in Japan.

Ikzelf besloot weinig fiducie te hebben in de bordkartonnen muurtjes van mijn Sakura House, dus ik doomsday prepte mijn huis (alles in plastic en in koffers, alle stekkers eruit…) en boekte een kamer in een hotel in Akihabara, waar Riemer straks ook zit. Vanavond al. Want ik weet niet hoe kut alles zaterdag is, en of ik hier dan nog wel kan komen.

Mitchell en Zita zijn gisteren al geland. Zij maken zich niet zo druk, terwijl ik door mijn Japanse vrienden word gemaild met waarschuwingen, websites en het advies om toch vooral binnen te blijven en eten in te slaan. Toch was de supermarkt gisteren nog goed gevuld, dus óf Japanners hebben altijd een stock pile aan reserve-voedsel in huis, óf het zal wel meevallen. (Ik vermoed het eerste – het zijn immers Japanners.)

Goed, en tijdens die tyfoon verschijnt mijn eerste opiniestuk in de Volkskrant. Of ik ergens iets over kon zeggen. Iets met autisme. De rest moeten jullie zaterdag zelf maar lezen. Eén ding is zeker: mocht er een shitstorm losbreken op twitter, dan valt die in het niet bij de shitstorm die zich buiten ons hotel zal afspelen.