“Ik moet uit the loop komen. Ik moet uit the loop komen.” Het zinnetje herhaalt zich in mijn hoofd, waaardoor het ironischerwijs zelf een loop wordt. Een uur geleden zat ik thuis op de witte Malm-kast met daarin mijn kleren. Ik had me aangekleed, dus hey, da’s al iets. Maar toen zat ik daar op die Malm-kast, minutenlang, voor me uit te staren. “Ga iets doen Toeps. Ga naar buiten. Dat helpt altijd.”
Ik wilde liever niet naar buiten, maar ik moest wel. Ik had mezelf voorgenomen wat vintagewinkeltjes af te struinen voor een aankomende shoot.
“Misschien helpt het als ik Maan vraag of ze mee wil.” Maar Maan wilde niet mee. Niet dat ik haar iets vertelde over hoe ik me voelde, of zo. Als ik iemand zou zien, zou het wel weer gaan. Dan is er plots niks aan de hand, dan ben ik alleen maar een beetje moe, gaar, suf en afwezig. “Aafke vragen dan?” Nee, die zie ik donderdag al. “Charlotte?” Ook niet, daarmee heb ik morgen al afgesproken. De rest van de week is goed ingedekt, alleen vandaag niet.
Wat is dit, wat gebeurt er? Ik weet het niet zo goed. “The loop”, zo omschreef ik het gisteren tegen Riemer. Ik had een heel weekend hard gewerkt, portretten geschoten, en wegens een last-minute ziektegeval was dat nogal stressvol. Het ging allemaal hartstikke goed hoor, iedereen was blij, inclusief ikzelf, maar dan komt de avond. Zo’n avond waarop ik moe ben van het harde werken, maar ook nog een beetje hyper.
Dan gaat mijn hoofd zo van: “Ik voel me niet goed! Ik moet iets!” Dan probeer ik te bedenken wát, maar niks is een optie. Naar buiten? Nee, moe. Een serie kijken? Nee, te ingewikkeld. Slapen? Nee, ik ben te druk. Na een minuut of drie pak ik mijn telefoon, zie ik dat er wederom niet veel bijzonders op twitter is gebeurd en begint het cirkeltje opnieuw. “Ik moet iets!” Maar wat?
Het liefst kruip ik dan bij iemand op de bank en zet ik mijn hoofd uit. Ik doe alles wat jij doet, eet wat je me voorzet, drink wat je me inschenkt, kijk wat jij kijkt, en geef antwoord op je vragen. Als jij de touwtjes maar in handen houdt.
Riemer is hier niet zo goed in. Die denkt, heel logisch: “Je bent moe, ik zal je met rust laten.” Die zal me niet meeslepen naar een restaurant, en als hij een film oppert en ik nee sputter, zal hij niet snel proberen me over te halen. Dit was voor mij altijd een van Riemers pluspunten. Behalve op momenten als deze.
Ik stond op van mijn Malm-kast, stopte mijn laptop in mijn tas, trok mijn jas aan en liep naar het station. En nu zit ik in de Starbucks op Amsterdam Centraal dit stukje te tikken. “Moet je niet doen, da’s vet onprofessioneel!” Ik wilde dit stukje al weken schrijven, maar ik wil niet dat mijn collega’s denken dat ik gestoord ben. Of, erger nog, onbetrouwbaar. Dat ik plots kan instorten, en dan ineens niet op het werk verschijn of zo. Dat is het niet. Als ik iets te doen heb, is alles prima. Het zijn de dagen als deze. De lege, gare dagen.
Ik zal zo mijn laptop uitzetten. Mijn tas inpakken. De tram pakken naar één van de vintagewinkeltjes waar ik heen wilde. Het is jammer dat het regent, maar ik kan hier ook niet blijven zitten. Ik moet immers uit de loop komen. Uit de loop komen. Uit de loop komen.
13 reacties op “Rondjes”
Je kunt niet meer reageren.
Dit herken ik zo! Nu, toevallig, maar ook op vele andere momenten. Mijn daadkracht en besluitvaardigheid zijn geoutsourced, maar er is even niemand die die taak voor me op kan pakken. Dus zit ik hier in mijn eentje in mijn badjas te bedenken dat ik straks écht iets ga doen. Te beginnen met aankleden. Maar eerst nog even facebooken enzo. Straks ga ik aankleden. Want ik moet iets gaan doen. Te beginnen met aankleden. Maar eerst nog even facebooken enzo. Straks ga ik… Nou ja, je snapt het. “Loop” is een toepasselijke term.
Succes vandaag!
Fijn om te lezen dat het voor anderen herkenbaar is. Hopelijk ben jij er ook een beetje uitgekomen vandaag.
Herkenbaar qua gevoel dat je iets moet van jezelf, onrustig. Niet onprofessioneel. X
x :)
Dit is zo enorm herkenbaar! Ontzettend mooi verwoord en benoemd ook.
Ik ga ook vaak alleen naar de stad als ik in zo’n loop zit.
Hopelijk ben je inmiddels een beetje uit de loop en heb je alsnog plezier in de vintagewinkeltjes die je wilde bezoeken. :)
Ging 1 winkeltje in, vond wat ik zocht, ging naar huis documentaire en “Het is hier autistisch” kijken. Haha.
Wat een mooi geschreven en herkenbaar stukje. Hopelijk voel je je alweer wat beter!
Oh dit is zo herkenbaar. Vastzitten in een loop en steeds onrustiger raken omdat ik er niet meer uit lijk te komen. Ik ga bij mezelf eens opletten wat ik doe om eruit te raken en wat voor effect dat heeft :) Als jij nog tips hebt hoor ik ze graag, haha!
Herkenbaar idd! En je hebt er een leuke benaming aangeven.
Heb je ook wel eens last van een wattendag*? Lijkt hier wel wat op, maat is meer een dag waarop je nergens zin hebt en ook niet echt lukt en dat maar gewoon accepteert
*Zie voor meer het liedje van Maaike Ouboter
“Niet ingevulde tijd” noemde de kinder psych het.
Onze kleine PDD-NOSer heeft het regelmatig als er inderdaad geen planning is. Dan help het alleen als een buitenstaander hem een opdracht geeft maar dan wel het liefst een die leuk is… Het moeilijke aan die momenten is dat er ook geen keuze gemaakt kan worden dus meer dan 2 aanbieden resulteert in chaos.
Toch wel de moeilijkste momenten om een mannetje zo te zien worstelen met zichzelf.
Wat grappig dat het ook daadwerkelijk een naam heeft en vaker voorkomt! Goed om te weten, en om rekening mee te houden.
Ik heb ook zo´n Riemer! Letterlijk dus he.
What´s in a name huh?
Boeiend! Ik heb hier ook last van maar wijt het meer aan overprikkeld zijn. Als ik ervoor een drukke dag heb gehad en gevoel heb dat ik moet uitrusten. Het lusteloos social media lezen helpt en op enig moment in de dag heb ik het gevoel weer mijn hoofd terug te hebben. Mijzelf dwingen iets te doen werkt vaak averechts want nog meer overprikkeld. Sinds kort weet ik dat er twee manieren zijn om op te laden. Voor sommige (extraverted) is dat door met mensen te zijn, voor anderen (introverted) door alleen te zijn. (Los van of Je een extraverte of introverte persoonlijkheid hebt trouwens) anyway. Als ik zo’n drukke dag heb gehad plan ik de volgende dag niks (voor zover mogelijk)