Het is nu een maand geleden dat ik begon met opruimen via de Konmari-methode. Natuurlijk moest er tussendoor ook nog gewoon gewerkt worden, en met dank aan The Model Convention, Fashionweek en de Elite Model Look ook nog eens veelvuldig in het weekend, dus al te veel tijd om te Konmari-en had ik niet. Gelukkig had ik dit weekend een lang weekend, zodat Riemer en ik drie dagen bezig zijn geweest met home improvements. Daarvan volgen de foto’s nog, want met dit donkere weer oogt het allemaal niet zo mooi als zou moeten. In deze blog zal ik dus vooral mijn Konmari-ervaringen uiteenzetten. Wat was positief, en wat was toch wat minder?

De keuken na Konmari: netjes!

Karmapunten

Ik heb zó veel weggegeven, dat ik nu dik in de plus sta qua karmapunten. Maan ging op een gegeven moment met een grote Ikea-tas vol kleren naar huis, mijn moeders schuur staat helemaal volgepakt met zakken kleding en random mensen van internet hebben mijn oude pak, te kleine schoenen en stapels magazines opgehaald. De K3-luisterende buurmeisjes van de overkant hebben een shitload aan nieuwe knutselspullen. (Volgens de buurman vindt ‘ie nu nog steeds overal glitters, oeps!)

Het is zo leuk om te doen, dingen weggeven! Zo hoop ik dat mijn oude pak goed van pas komt, en dat iemand er bijvoorbeeld een baan in scoort tijdens een sollicitatiegesprek.

Extra geld en minder iPads

Een aantal dingen heb ik verkocht: mijn oude laptop, een digitale videocamera die ik nooit meer gebruikte, mijn iPad… Die laatste, dat was nog niet zo makkelijk. Het is een iPad 1, en dat had ik er ook op Marktplaats duidelijk bijgezet. Ik verkocht ‘m voor 60 euro, aan een (ik vermoed Turkse) man die ‘m voor z’n zoontje kocht. Als kadootje in het kader van de Ramadan, geloof ik.

Goed, toen ik ‘m verkocht had, voelde ik me er al niet goed over. En ja hoor: Na een paar uur belde de man me op. “De spelletjes die ik erop wil zetten doen het niet!” Wat de beste man niet wist, is dat een iPad 1 verouderd is. Niet alle spellen doen het erop. Ik heb toen de iPad teruggenomen. In eerste instantie was ik best geïrriteerd, maar daarna vond ik het eigenlijk voornamelijk zielig voor het zoontje.

Nu liep ik vrijdag met Riemer door de stad, nadat ik wat oude sieraden bij de goud-opkoper had gebracht. Na een kansloos bezoekje aan de even zo kansloze kringloopwinkel Gaoss, besloten we bij buur Used Products langs te gaan. In de vitrines daar staan vooral laptops, spelcomputers en telefoons. Ineens kreeg ik een idee: “Kopen jullie nog iPads 1 in?” Ja, zei de vrouw achter de balie, maar je krijgt er niet veel voor. Ze bood 35 euro en ik vond het he-le-maal prima. We liepen naar huis, haalden de iPad op en ka-ching! Moneyz. En weer wat opgeruimd.

Minder impulsaankopen

Als je net de helft van je shizzle hebt weggegooid, dan denk je wel twee keer na voordat je die rotzooi weer aanvult. Als ik nu in de winkel sta, denk ik bij alles: “Does it spark joy?” Zo koop ik veel minder. Ook helpt Konmari me in te zien wat ik écht nodig heb. Doordat ik al mijn sokken in de la kan zien, en ook duidelijk zie welke sokken ik altijd als eerste aantrek, weet ik dat mijn volgende pak sokken bij voorkeur zwart met wit moet zijn. Dan kan ik nog zo’n leuk felgekleurd paar zien hangen, de praktijk wijst uit dat ik die veel minder draag.

Doordat alles zo georganiseerd is en spullen in dezelfde categorie bij elkaar liggen, koop ik ook minder vaak dingen dubbel. En dat deed ik voorheen geregeld! Postzegels, terwijl ik nog twee vellen had liggen onderaan een stapel. Grote enveloppen, omdat ik geen idee had dat er nog een heel pak in een doos boven lag…

Ruimte over

In de categorie #firstworldproblems: ik wil boven nog een kast, maar ik heb niks om erin te doen! Met dank aan Konmari heb ik ontzettend veel kastruimte over. Dat komt natuurlijk doordat ik veel heb weggegooid, maar ook door haar organisatiemethodes. Kleding rechtop in de la zetten scheelt écht een hoop ruimte. Maar de grootste aha-erlebnis is voor mij het gebruik van dozen.

Je hoeft ze niet speciaal te gaan kopen, volgens onze Marie is het ook prima om schoenendozen te gebruiken. “Je huis vertelt je vanzelf hoe je iets moet opruimen”, zo lezen we in het boek, en hoewel ik het in eerste instantie onzin vond, klopt het wel. Of nou ja, het is niet je huis… Het gaat als volgt: Je hebt een stapel spullen op de grond liggen, en een stel dozen in verschillende formaten ernaast. Verder heb je een kast. Dan ga je het vanzelf zien: “Ah, dit past perfect daarin!”

De opgeruimde stellingkast, yay!

Gisteren zijn we naar Ikea geweest voor twee extra planken voor mijn Ivar-systeem, een plastic bak voor mijn inline skates en een Skubb-ladevulling voor Riemer, maar dat is eigenlijk alles wat ik gekocht heb. En die Skubbs waren stiekem helemaal niet nodig, de kartonnen doosjes die ik daarvoor gebruikte, deden het ook prima.

Spullen in dozen doen is extra handig, want als je iets nodig hebt, pak je gewoon die doos uit de kast. Je kast schoonmaken of dingen verplaatsen van de ene kast naar de andere? Easy. En omdat je per doos hebt geordend, weet je ook direct waar alles ligt. (Zo heb ik een doos met spijkers, schroeven en allerhande toebehoren, en een andere doos met verfmeuk.) Dozen zijn trouwens het fijnst zonder deksel: zo zie je direct wat erin zit, en ga je niet stapelen.

Oeps!

Heeft Konmari ook nadelen? Nou, ehm, ik zocht gisteren dus mijn oude Wacom. Eergisteren hebben we namelijk mijn tafel uit Riemers huis in elkaar gezet, mijn oude Cinema Display erop, Duits toetsenbord erbij en toen dacht ik: “Hier zou ik perfect mijn oude Wacom kunnen neerleggen, zodat ik alleen mijn laptop mee naar boven hoef te nemen! Maar waar ís die oude Wacom toch..?” Ja, eh. Weggegooid.

Oké, oké, het ding was ook gaar. De pen was soms sticky. Maar toch. Nu moet ik een nieuwe oude Wacom gaan kopen. Beetje dom.

Dit was gelukkig wel het enige minpunt, dus ik moet zeggen, mevrouw Kondo, u bent geweldig. Ik moet nog een paar dingetjes en dan is alles in huis opgeruimd, en ik denk dat dat ook zo blijft. Natuurlijk, er zal wel iets rondslingeren. Maar als alles een plek heeft, is het makkelijk je spulletjes op te bergen. Als je minder spullen hebt, heb je meer overzicht en zorg je ook beter voor elk dingetje. Geen item raakt vergeten, onderaan een stapel of achterin een la. En het wordt serieus leuk om je lades zo efficiënt mogelijk in te delen. Ik zou zeggen: koop dat boek! (NL)