Oh jeetje, wat een tyfus ben ik nu weer tegengekomen op internet. Blog Bedrock, dat artikeltjes over psychologie, zelfzorg en voeding reduceert tot hapklare blokjes clickbait, schreef een stukje dat mijn aandacht trok. Titel: “Een andere kijk op autisme en ADHD (volgens nieuw onderzoek)“.
Als persoon met autisme ben ik natuurlijk altijd geïnteresseerd in nieuwe bevindingen over mijn stoornis. Maar de eerste alinea deed mijn haren al overeind staan.
Lol wut?! Dat van die vaccinaties is een al tijden ontkrachtte hoax, en die andere dingen… Wat?!
En dan die cijfers. Hoe komt de schrijver bij die “1 op de 8”? Volgens een vragenlijst van het CBS had in 2014 nog geen 3% van de Nederlandse kinderen autisme, en die cijfers zijn dan ook nog gebaseerd op de mening van ouders, dus zónder dat daar een diagnose aan te pas is gekomen. Zelfs als we het hoogste getal uit het hele onderzoek pakken, de 7% onder jongens tussen 10 en 12, dan is dat nog steeds maar 1 op de 14, niet 1 op de 8. Goed, we lezen verder.
Roemeense weeskinderen
Het artikel haalt een onderzoek aan, dat gepubliceerd werd in The Lancet. Het is een onderzoek naar Roemeense weeskinderen, die in hun vroege jeugd onder erbarmelijke omstandigheden zijn opgegroeid. De kinderen werden later geadopteerd door liefdevolle Engelse ouders, maar kinderen die langer dan zes maanden verwaarloosd waren, bleken op de lange termijn meer psychologische schade te hebben dan hun landgenoten die sneller werden geadopteerd. Zo vertoonden de lang verwaarloosde kinderen meer symptomen van autisme en ADHD.
Bedrock trekt deze bevindingen door naar het Nederland van deze tijd, en weet zo wat nieuwe oorzaken van autisme aan te wijzen:
What the actual fuck?! Ik dacht dat we eindelijk van het koelkastmoeder-idee af waren, maar Bedrock blaast het idee hier schaamteloos nieuw leven in. Je kind autistisch? Had je het maar niet zo moeten verwaarlozen! Met je carrière!
Quasi Begrijpend lezen
Ik zocht het onderzoek, zoals het is gepubliceerd in The Lancet, er maar even bij. Wat blijkt? Ze kunnen niet lezen bij Bedrock. Dit is namelijk wat er staat:
Quasi-autisme? Wat is dat? Aaah. Dat zijn autisme-achtige symptomen die optreden bij extreme verwaarlozing. Communicatie-skills en sociaal inzicht zijn belangrijke factoren bij het vaststellen van een autismespectrumstoornis, en zoals je wellicht kunt begrijpen, hebben de langdurig verwaarloosde kinderen een (soms onherstelbare) achterstand opgelopen op dat gebied. Ze gedragen zich dus gedeeltelijk hetzelfde als kinderen met aangeboren autisme, al is dat niet op alle vlakken het geval.
Dat is echter heel wat anders dan wat Bedrock denkt te concluderen. Gelukkig hebben ze nog wel een tip voor hun lezers:
Ofwel: Wil je een gezond kind? Stop het niet in een Roemeens weeshuis. Wat een top-idee!
2 reacties op “Bedrock slaat de plank mis: De terugkeer van de koelkastmoeder?”
Je kunt niet meer reageren.
Om even Kabouter Lui uit de serie Kabouter Plop te citeren: Daar word ik zo moe van….
Ik stoorde me hier ook al aan! ‘Zo vertoonden de lang verwaarloosde kinderen meer symptomen van autisme en ADHD’. Ehm, spelen hechting, trauma en ontwikkelingsachterstand hier nog een rol in, om maar wat te noemen? Maar nee, all aboard the hype train…