Al een tijdje zag ik in de Amazon-statistieken van mijn Engelse boek dat, na de US en de UK, Duitsland de grootste afnemer van mijn boek is. Ik kreeg ook met enige regelmaat berichtjes van Duitse lezers, met de vraag of het boek ook in het Duits zou verschijnen. Ze zouden het graag aan hun familie laten lezen bijvoorbeeld, maar ja, die zijn niet zo goed in Engels…
Dus ik dacht, hoppa! Doen we!
Ik besloot eens rond te vragen in mijn netwerk, en had al snel een professionele vertaler gevonden. Samen met Lucie maakte ik in Korea de promo-video: ik las de tekst die mijn vertaler had geschreven voor, in mijn beste Duits. Voor de gelegenheid had ik een “self studio” gehuurd, een Koreaans concept waarbij je voor een uurtarief foto/filmsets met alles er op en eraan kunt huren. Ik zette de video in elkaar en toen… Toen ging Japan open.
Let's get it started
Ja, ik heb talent voor Kickstarters timen – de vorige keer brak de coronatyfus uit. Goed, er moest dus ineens verhuisd worden, en ik stond zo strak van de spanning dat werken er niet echt meer bij kon. Dus ik dacht, dat komt straks in Japan wel. Maar omdat ik het boek toch wel ergens rond autismeweek, of in ieder geval autismemaand april wil uitbrengen, zette ik de campagne online zodra ik in Japan geland was. Met zulk matig pocket-internet, dat ik na het uploaden van de video twee dagen afgeknepen werd tot 1995-snelheid.
Natuurlijk moest ik in Japan nog een boel regelen, en dat kostte me veel meer tijd dan ik me had voorgesteld. Ik weet niet waarom ik dacht dat het makkelijk was, misschien omdat ik eerder in een gespreid Sakura House-bedje terecht kwam, en nu in een kaal huis zonder wifi, meubels of eh, oh ja, vrijheid. Maar dat is voer voor een ander blogje. Terug naar de Kickstarter. Zie hieronder de video die we maakten.
Werk aan de winkel
Eerlijk: het gaat nog niet hard genoeg. En dat komt door mij. Ik heb nog steeds een lijst met Duitstalige autisme-Instagrammers die ik wil mailen met de preview van het eerste hoofdstuk (die ik ook pas gisteren binnen heb gekregen, mijn schuld), het voorstel om ze een boek kado te doen en de vraag of ze aandacht aan de campagne willen besteden. Relevante pers aanschrijven zou ik ook nog kunnen doen, maar ook daar moet ik nog in duiken. Maar goed, inmiddels heb ik glasvezel, een tafel en een bureaustoel, dus als de aarde even kan stoppen met beven dan kan ik hopelijk komende week eindelijk goed hard aan de slag.
Wil jij de Kickstarter steunen? Dat kan op verschillende manieren. Allereerst (en het liefst) natuurlijk via de Kickstarter-pagina. Je kunt kiezen voor het boek, het gesigneerde boek of het boek met je naam in het dankwoord. Bij je bestelling kun je ook een T-shirt of totebag bestellen.
Wie geen credit card heeft, kan de boeken (gesigneerd of ongesigneerd) of de merch-items ook los in mijn webshop bestellen. Voor donaties zonder product kan je me hier een Tikkie geven. Dan zorgen wij ervoor dat het bedrag op magische wijze in de Kickstarter-pot belandt.
Vrienden, familie, iedereen die iets heeft gehad aan mijn Nederlandse of Engelse boek… Alsjeblieft, steun dit project. Zelfs al komt je kennis van het Duits niet verder dan Scheiße. Met dit project zorgen we ervoor dat meer mensen horen over autisme van mensen zélf autistisch zijn, en helpen we hopelijk de vooroordelen ook de Duitssprekende wereld uit.
Related posts
Japan dan
Ik ben graag goed voorbereid. En goed op de hoogte. Maandenlang heb ik de Facebook-groep “Seeking entry in Japan” op de voet gevolgd, want ik kan je vertellen, soms hep de beste info daadwerkelijk op Facebook gestaan.
Korea for the gram
Ik ben jullie een update verschuldigd. “Hoe is Korea?”, vragen jullie me steeds. Ik kon er geen antwoord op geven, want dat zou niet eerlijk zijn. Korea kan het namelijk niet goed doen, en dat ligt niet aan Korea, maar enkel aan het feit dat het niet Japan is.
Translate your book they said
Het begon met de vertaler. Toen de corrector. Net als bij mijn Nederlandse boek gingen we keer op keer door aanpassingen en correcties. Niet omdat het origineel zo slecht was, maar omdat dat zo gaat met schrijven, en dus ook met vertalen. Ik schreef een paar nieuwe stukken, husselde een hoofdstuk en toen was het […]
Groeien en bloeien
In mijn vorige blog had ik jullie beloofd meer te vertellen over de reis, maar ik ben hier inmiddels zo’n drie weken, dus de reis laat zich samenvatten als: ik stapte in Korea het vliegtuig, stapte twee uur later in Japan weer uit, ging de molen door op Narita en mocht met de trein naar huis. Aldaar moest ik nog drie dagen quarantaine doen, waarna ik er, na een lokale PCR-test, vervroegd uit mocht.
From the bat cave
Het is alweer meer dan een maand geleden dat ik hier iets schreef. Mijn hoofd zit vol, en zelfs als ik mijn vrienden spreek, zit dat me in de weg. Dan wil ik álles vertellen, nú, en dan wordt het gesprek één grote monoloog over bankrekeningen, tatami-matten en vleermuizen, en da’s natuurlijk ook niet leuk. Of nou ja. Niet erg wederkerig. Daarom nu een good old blog; lekker eenrichtingsverkeer, lekker info spuien.
Groetjes uit de chaos
Ken je dat? Dat je een kast wil gaan opruimen, alles eruit trekt, en dan compleet overweldigd door de ongelofelijke takkezooi alles maar weer snel terug in de kast wil proppen? Zo voelt mijn leven nu een beetje. Alles ligt overhoop. En alles hangt aan elkaar, als een grote kluwen stekkertjes, printerkabels en mini-usb, ergens in een Ikea-doos.