Zoals ik in het vorige deel van dit tweeluik al beloofde, neem ik je in deze blog mee naar Nakano Broadway. Van Disney-poppetjes tot horloges, van manga tot modeltreintjes, alles wat er maar te verzamelen valt, vind je hier.

In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, heeft deze shopping mall niks met musicals te maken. “Broadway” is hier gekozen in de zin van een “brede weg”, hoewel een opeenstapeling van tegenslagen en architectuur-blunders uiteindelijk zorgden voor een benauwd, lelijk, en veel te duur gebouw. Een winkelcentrum van het kaliber oud-Hoog-Catharijne, in een vergrijzende leegloop-regio, waar tot voor kort alleen je oma en je tante boodschappen zouden gaan doen. Totdat nerd-keten Mandarake besloot z’n intrek te nemen in het inmiddels ongetwijfeld spotgoedkope gebouw.

Wie aankomt op JR-station Nakano (maar één halte met de Chuo Rapid vanaf Shinjuku, super makkelijk!), wandelt eerst door de Sun Mall, een overdekte winkelstraat waar iedereen z’n moeder graag shopt, waarna aan het eind Nakano Broadway vanzelf opdoemt.

Treed binnen in het meest afzichtelijke winkelcentrum gebouwd sinds, eh, nou ja, de jaren ’60, maar dan zonder shady figuren in duistere hoekjes en een doordringende pislucht. Want het blijft natuurlijk wél gewoon Japan.

Goed, in dit lelijke geval besloot Mandarake, van oorsprong een tweedehands comic-verkoper, dus z’n intrek te nemen. Met 32 winkels bezetten ze inmiddels bijna het halve complex, vooral op de bovenste verdiepingen van het winkelcentrum. En natuurlijk trekt Mandarake weer andere shops aan, waardoor Nakano Broadway inmiddels het walhalla voor elke nerd geworden is.

Maar, omdat de bitches van Mandarake me verboden een foto van één van hun winkels te maken, hierbij vooral hun concurrenten. Een van mijn favoriete shops? Robot Robot 2, een shop die grossiert in Disneyparken-memorabilia, Star Wars-poppetjes en creepy shit uit je jaren ’80 Happy Meal.

_{Niet alle onderstaande foto’s zijn gemaakt in Robot Robot 2, sommige pics maakte ik in andere shops, waarvan de namen niet altijd duidelijk zichtbaar danwel leesbaar waren.}

Poppetjes, poppetjes en nog meer poppetjes. Onderstaande Disney-figuurtjes zijn zó cute (en betaalbaar!) dat ik niet kan beloven dat ik er binnenkort niet even snel eentje ga halen…

Eén winkel maakt het wel heel erg bont, maar goed, die winkel heet dan ook Gaocci. “Shall we find treasures and dreams forgotten in the boyhood?”, vraagt de banner boven de ingang. Ik hoop dat de eigenaar deze treasures en dreams inmiddels gevonden heeft. Moet haast wel, toch?

Op de bovenste verdieping van het winkelcentrum vinden we cosplay-pakjes (Yuri ON ICE!!), een paar kleine restaurantjes, een shady massagesalon, veel displays waar je je eigen verzameling in consignatie kan aanbieden, én een mini-versie van de treinenshops waar ik eerder over schreef. Veel te mini, maar goed. Toch leuk.

Overigens is niet élke shop inmiddels vervangen door een nerd-walhalla. Toen Charlotte en ik er vorige week liepen om onderstaande foto’s te maken, riepen we verbaasd: “Waarom ruikt het hier naar peroxide…?” Drie meter verder kregen we ons antwoord: een kapsalon uit het jaar kruik, met omaatjes en een interieur waaraan sinds de jaren ’60 niks veranderd was. Sorry, uit respect voor de omaatjes maakte ik geen foto.

Dit was het nerdy shopfestijn, maar niet getreurd, er is meer! Binnenkort op deze blog een shopping guide voor goedkopie vintage. Yaaas!