Om dit jaaroverzicht te maken, hoefde ik maar vijf bladzijdes terug te bladeren op deze blog. Ik heb minder gepost dan voorheen. Ergens jammer, en ik wil het in 2019 ook echt wel weer oppakken, maar tegelijkertijd begrijpelijk. Ik schreef het al in mijn vorige post: een boek schrijven en bloggen gaan niet goed samen. Wat we hieruit dan wel weer kunnen afleiden is dat het met mijn boek voorspoedig gaat.

In februari schreef ik er voor het eerst over hier: mijn boek. Toen nog bij dezelfde uitgever als Aafke, maar dat veranderde halverwege het jaar. Inmiddels zit ik naar volle tevredenheid bij Blossom Books, en is mijn boek te reserveren op Bol.com. In april ligt ‘ie in de winkels. Spannend!

Ook hier op mijn blog schreef ik over autisme. Mijn stuk getiteld “autism mum” werd zelfs aangehaald in Zomergasten (fragment), waar Romana Vrede zich afvroeg of zij dan zo’n moeder was. _{(Sorry, ja.)}

Voor de NVA fotografeerde ik veertig mensen die (iets met) autisme hebben, ter ere van het veertigjarig bestaan van de vereniging. Een aantal foto’s daarvan zijn inmiddels op mijn fotografie-website te bewonderen.

In 2018 schreef ik veel: niet alleen mijn boek, maar ook artikelen voor print- en online media. Begin deze maand verscheen mijn eerste artikel in Grazia (Blendle-link), en ook voor CosmoGirl! maakte ik weer een item met zowel beeld als tekst. (Meer daarover ook in deze post.)

In het voorjaar interviewde ik vijf Dutchies en een Vlaming in Japan. Eigenlijk bedoeld voor een online vrouwenplatform, maar omdat ik me niet kon vinden in de voorgestelde toon (die naar mijn mening veel te sensationeel was), besloot ik de artikelen op mijn blog te publiceren. Je vindt de interviews met Maria, tweeling Nadine en Charissa, Melissa, Jalisha en Charlotte onder de links.

Ook reisde ik veel in 2018. Zo veel, dat het voelt alsof het voorjaar al niet meer dit jaar was. Drie maanden zat ik in Tokio, minus het tripje dat ik vanuit daar maakte naar Hongkong en Chongqing (en Korea, om aan visumregels te voldoen).

Charlotte spendeerde een maand met me in Tokio, en haar moeder kwam ook nog langs. Ik at sushi met Jeske, liet me huisgemaakte gyoza voeren door Kei, wandelde met Charis over de bergtoppen van Hongkong en verkende met Maan een verlaten eiland.

In Hongkong fotografeerde ik samen met Maan supermodel Clara Jade. Misschien niet een supermodel volgens de lijstjes, maar wij vonden haar geweldig: energiek, een beetje gek, maar ook vreselijk mooi.

In mijn laatste maand Japan had ik tijd over. Daarom besloot ik de toerist uit te hangen en eens wat reisverslagen en travel tips te schrijven. Met Riemer beklom ik de minst enge brug van Japan, met een groepje onbekenden deed ik een tour door de Nakagin Capsule Tower, met Maan en Yves bezocht ik een op Kowloon Walled City geïnspireerde gamehal en met Charlotte maakte ik blogs over treinen, speelgoed en shoppings (deel 1 en deel 2) in Tokio.

Charlotte schoot ook nog wat backstage beelden, zodat ik nu een hele map op mijn telefoon heb met mezelf van de achterkant, shooting things.

Toen ik terugkwam uit Japan, alwaar ik werkte aan Charlotte’s website en een WordPress-achterkant voor mijn eigen portfolio, besloot ik mijn web-business te professionaliseren. Ik wilde ook voor klanten gaan bouwen, want ik voelde me eindelijk goed en ervaren genoeg. Ik bouwde toepsmedia.nl en sindsdien loopt het storm.

Het was een onderdeel van mijn Grote Plan: websites bouwen kan overal ter wereld, dus ik zou vaker naar Japan kunnen, en niet steeds met een gat in mijn begroting terugkomen. In het najaar besloot ik dit plan te testen: ik vloog voor vijf weken naar Tokio en werkte daar onder andere aan een webshop. Omdat ik nogal was losgegaan op de Oi Keibajo Flea Market, besloot ik voor mezelf ook maar direct een webshop te openen. Het is tegelijkertijd een demo voor klanten, en een plek om dingen te kunnen uitproberen voordat ik ze bij klanten implementeer.

Mijn najaarstripje Japan was leuk, maar duidelijk minder inspirerend dan mijn verblijf in het voorjaar. Ik denk dat het ook niet meehielp dat ik in een druk huis in Harajuku woonde, in plaats van in het serene straatje in Tomigaya. Maar de grootste factor was werk. Het was mijn plan in Tokio te werken, dus dat deed ik. Ik bouwde, schreef en Photoshopte, sleepte mezelf in het weekend moe naar de rommelmarkt om inkopen te doen voor mijn shop, en dat was dat. Ik deed maar weinig nieuws, en kwam niet, zoals in het voorjaar, met duizend nieuwe ideeën terug. Eigenlijk ook wel logisch: die bevrijding voelde ik toen ook pas na een maand, nadat het grootste gedeelte van mijn werk af was.

Het was niet stom of zo, maar wel leerzaam: als ik wil genieten van Japan, dan is het niet slim als ik al mijn werk daarheen meesleep. In een gesprek met Charlotte vorige week besloten we dan ook definitief pas in het najaar van 2019 weer terug te gaan. We zóuden wel in het voorjaar kunnen gaan, maar dan wordt het stressen, schrapen en gedoe. Het is in deze tijd makkelijk je te laten beïnvloeden door de tientallen vrienden en kennissen die op any given moment de wereld over reizen, maar je moet wel blijven kijken naar wat voor jóu werkt.

In het najaar van 2019 ga ik dus weer naar Japan. Ik ben er vast voor aan het sparen geslagen, wat na jaren zonder buffer ook wel een verademing is. Deze keer wil ik zonder stress op reis, niet failliet terugkomen, en niet dagen in de stress zitten als klant X weer eens te laat betaalt. Ook wil ik de mogelijkheid hebben af een toe gewoon eens een klus te weigeren; omdat ‘ie me niet leuk lijkt, of omdat ik rust wil.

En er is nog een reden dat ik in het voorjaar in Nederland blijf: mijn boek komt uit! En dat boek moet natuurlijk gepromoot worden. Het zou toch zonde zijn als ik een interview-aanvraag voor de LINDA. binnenkrijg, terwijl ik in Tokio zit! _{(Oh nee wacht. Dat gebeurde vorige maand al.)}

Eigenlijk was dit een heel fijn jaar. Ik had geen therapie, geen drama, geen grote veranderingen. Ik deed wat ik wilde, probeerde hier en daar nieuwe dingen uit, implementeerde heel kaizen wat verbeteringen en ontmoette een paar leuke nieuwe mensen. Ik denk dat ik in 2019 lekker zo doorga.