Hoi, ik ben Toeps!
WordPress-ontwikkelaar, incidenteel fotograaf en auteur van de boeken Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit (ook verschenen in het Engels, Duits en Italiaans), Ik ben autastisch! (voor kinderen), en Deze autist ging naar Japan, over mijn recente verhuizing naar Japan.
Ik woon dus in Tokio, en op deze blog post ik regelmatig reisverslagen, rants over de chaos van het verhuizen naar een ander land, of juist jubelende berichten omdat het hier fantastisch is. Verder kan ik me incidenteel druk maken om maatschappelijke kwesties.
Ondanks dat ik er volgens sommigen helemaal niet autistisch uitzie, ben ik dat wel. Ik hou dan ook van dingen als treinen en Disneyparken (even lekker cliché’s bevestigen), maar ook van brutalistische betonnen bouwwerken, verlaten eilanden, Polaroid-camera’s en de kringloopwinkel.
Nieuws
Toeps, kattenvrouwtje
Er zijn van die dingen die ik, als je ze me een paar jaar geleden had verteld, nooit had geloofd. Dat ik naar Japan zou verhuizen, bijvoorbeeld. Maar zelfs dat zou ik minder onwaarschijnlijk hebben gevonden dan het volgende scenario: Dat ik met een Fransman in huis zou wonen, en zorg zou moeten dragen voor twee katten.
Het Grote Toeps Jaaroverzicht 2024, deel 1
Welkom bij Het Grote Toeps Jaaroverzicht. Het is een jaarlijkse traditie op deze blog – behalve vorig jaar dan, want toen zat ik vooral over m’n leven te klagen in deze post. In maart schreef ik nog wel iets wat op een jaaroverzicht leek, hier. Maar ik eindigde 2023 een beetje zoekend, en ik kan je vast verklappen, dat ging in 2024 niet helemaal over. Maar goed, laten we bij het begin beginnen.
Het Grote Toeps Jaaroverzicht 2024, deel 2
Welkom bij deel twee van mijn jaaroverzicht! Het is aan te raden om eerst het eerste deel te lezen, tenzij je een of andere barbaar bent of zo. In dit overzicht gaan we verder waar we gebleven waren, namelijk in Nederland, in juli.
Bye bye balkon-Fuji
Toen ik naar Japan verhuisde, woonde ik de eerste anderhalve maand op kantoor. Nu klinkt dat erger dan het is, want mijn kantoor is gewoon het mini-appartementje dat ik kocht, toen we allemaal nog thuiszaten met corona-lockdowns en grenssluitingen. Om te voldoen aan de voorwaarden van mijn business manager-visum, moest ik snel een aparte woonruimte vinden (kantoor aan huis is niet toegestaan), en die vond ik op de tiende verdieping van hetzelfde gebouw. Er moest nog even een vleermuis verjaagd worden, toen nog een paar weken geventileerd, maar daarna werd het langzaam maar zeker mijn woning.
Narita, meer dan een vliegveld
Toen ik nog in Zaandam woonde zag ik eens een poster van het befaamde Zaanse huisjes-hotel, met daaronder het logo I amsterdam. Kijk, ik snap de gedachte: Toeristen kennen alleen Amsterdam, dus dan noemen we gewoon lekker alles zo. Het befaamde Muiderslot werd Amsterdam Castle Muiderslot, een outlet in Halfweg werd Amsterdam The Style Outlets en natuurlijk heet ons vliegveld Amsterdam International Airport Schiphol – terwijl het in de gemeente Haarlemmermeer ligt.
Buongiorno en konnichiwa
Het is mij, Toeps, business manager. Deze blog is een greep uit de dingen die ik gedaan heb in de afgelopen maanden. Want er is veel gebeurd, en er gaat ook nog veel gebeuren! Wat dan zoal? Nou…
We gingen naar een verlaten eiland bij Nagasaki. Nee, die andere.
Als ze ergens goed in zijn in Japan, dan is het… Anime? Razendsnelle treinen? Bruisende metropolen met lichtreclames waar je ook maar kijkt? Sushi waar tien jaar voor gestudeerd is? Het vinden van je ikigai? Nou ja, ook misschien, maar vandaag wilde ik het hebben over dat andere talent van Japan: plaatsen en gebouwen achterlaten en dan compleet laten vergraffen.