Hoi, ik ben Toeps!
WordPress-ontwikkelaar, incidenteel fotograaf en auteur van de boeken Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit (ook verschenen in het Engels, Duits en Italiaans), Ik ben autastisch! (voor kinderen), en Deze autist ging naar Japan, over mijn recente verhuizing naar Japan.
Ik woon dus in Tokio, en op deze blog post ik regelmatig reisverslagen, rants over de chaos van het verhuizen naar een ander land, of juist jubelende berichten omdat het hier fantastisch is. Verder kan ik me incidenteel druk maken om maatschappelijke kwesties.
Ondanks dat ik er volgens sommigen helemaal niet autistisch uitzie, ben ik dat wel. Ik hou dan ook van dingen als treinen en Disneyparken (even lekker cliché’s bevestigen), maar ook van brutalistische betonnen bouwwerken, verlaten eilanden, Polaroid-camera’s en de kringloopwinkel.
Nieuws
Naam Gebouw
Wie Deze autist ging naar Japan heeft gelezen, weet dat dit land nogal bureaucratisch kan zijn. Als nieuwkomer moet je eerst de magische driehoek van adres-telefoonnummer-bankrekening zien te doorbreken, waarna je eindelijk met iets anders kunt betalen dan de creditcard die je eigenlijk al had moeten opzeggen, of kadokaarten uit de convenience store. Tegen die tijd kom je er waarschijnlijk ook achter dat je beter een andere schrijfwijze van je naam had kunnen kiezen, want spaties, speciale tekens of doopnamen geven gegarandeerd problemen: ze passen niet in het vakje, of je input komt niet door de verificatie heen. En heb je al geleerd hoe je het cijfer 7 moet schrijven op z’n Japans? Ik wel, nadat mijn formulier voor automatische incasso werd teruggestuurd wegens “onleesbaar”. (Tip: Geen golvend lijntje bovenaan, en ook geen streepje door het midden.)
Na al deze lessen in 官僚主義 dacht ik dat ik het inmiddels wel doorhad. Maar toen ik een paar maanden geleden bij François introk, maakte ik een rookie mistake.
Nederland Speedrun
Twee weken geleden pakte ik het vliegtuig naar Nederland. Ik had twee lezingen, drie shoots, een meeting en een panel gepland staan, en daarbij was het een mooie gelegenheid om mijn vrienden en familie weer even te zien.
We zijn getrouwd!
Ik ben een vrij praktisch ingesteld mens. Romantiek is niet echt aan mij besteed, en toen François me een paar dagen geleden vroeg of ik wist wanneer zijn verjaardag was, zat ik er vijf dagen naast. (Hij is hetzelfde hierin, en vorig jaar was hij niet eens in het land tijdens mijn verjaardag, dus dat zorgt gelukkig niet voor scheve gezichten.) Ik was dan ook nooit zo van het trouwen. Ik wil geen kinderen, ik wil geen groot feest en ik draag geen ringen. Toch zijn we vandaag getrouwd.
Terug naar de RSS
Waarom zitten we eigenlijk allemaal op sociale media, terwijl het beste platform om op te schrijven je eigen is? Ik gaf mijn RSS-feed een prominentere plaats, en stofte mijn RSS-reader af.
Toeps, kattenvrouwtje
Er zijn van die dingen die ik, als je ze me een paar jaar geleden had verteld, nooit had geloofd. Dat ik naar Japan zou verhuizen, bijvoorbeeld. Maar zelfs dat zou ik minder onwaarschijnlijk hebben gevonden dan het volgende scenario: Dat ik met een Fransman in huis zou wonen, en zorg zou moeten dragen voor twee katten.
Het Grote Toeps Jaaroverzicht 2024, deel 1
Welkom bij Het Grote Toeps Jaaroverzicht. Het is een jaarlijkse traditie op deze blog – behalve vorig jaar dan, want toen zat ik vooral over m’n leven te klagen in deze post. In maart schreef ik nog wel iets wat op een jaaroverzicht leek, hier. Maar ik eindigde 2023 een beetje zoekend, en ik kan je vast verklappen, dat ging in 2024 niet helemaal over. Maar goed, laten we bij het begin beginnen.
Het Grote Toeps Jaaroverzicht 2024, deel 2
Welkom bij deel twee van mijn jaaroverzicht! Het is aan te raden om eerst het eerste deel te lezen, tenzij je een of andere barbaar bent of zo. In dit overzicht gaan we verder waar we gebleven waren, namelijk in Nederland, in juli.
Buongiorno en konnichiwa
Het is mij, Toeps, business manager. Deze blog is een greep uit de dingen die ik gedaan heb in de afgelopen maanden. Want er is veel gebeurd, en er gaat ook nog veel gebeuren! Wat dan zoal? Nou…
We gingen naar een verlaten eiland bij Nagasaki. Nee, die andere.
Als ze ergens goed in zijn in Japan, dan is het… Anime? Razendsnelle treinen? Bruisende metropolen met lichtreclames waar je ook maar kijkt? Sushi waar tien jaar voor gestudeerd is? Het vinden van je ikigai? Nou ja, ook misschien, maar vandaag wilde ik het hebben over dat andere talent van Japan: plaatsen en gebouwen achterlaten en dan compleet laten vergraffen.