Blog
Hoi, ik ben Toeps en ik blog al sinds 2004. Over mijn avonturen, over dingen waar ik dingen van vind, en over mijn leven als autist. (En tussen 2012 en 2016 ook over de wereld van modellen en fotografie, op mijn toenmalige platform Fashionmilk.com, wat je heel misschien nog kent van de topmodel-recaps.)
Deze blog heeft me veel mooie dingen gebracht: vrienden en vriendinnen, een trip naar Disneyland Parijs en zelfs een boek. Tegenwoordig schrijf ik vooral over mijn leven in Japan, waar ik woon.
Het Japanse geheim voor alles
Laatst struinde ik tijdens het wachten op mijn trein door de AKO, en aldaar vond ik Het Geheim Voor Een Lang En Gelukkig leven. Of nou ja… Ik weet eigenlijk niet precies wíe ik moet geloven. Zo is er het Deense “Hygge”, het Zweedse “Lagom”, of “De Weg” van de Chinezen.
The sound of silence
Hallo vanuit Rotterdam. Ik ben niet verhuisd, maar mijn huis in Den Haag is vrijwel onbewoonbaar. En dan is die gigantische hijskraan voor mijn raam nog niet eens omgevallen. Maar dat geluid. Dat geluid.
Translate your book they said
Het begon met de vertaler. Toen de corrector. Net als bij mijn Nederlandse boek gingen we keer op keer door aanpassingen en correcties. Niet omdat het origineel zo slecht was, maar omdat dat zo gaat met schrijven, en dus ook met vertalen. Ik schreef een paar nieuwe stukken, husselde een hoofdstuk en toen was het […]
Zwart vierkantje
Zoals jullie allemaal ongetwijfeld weten, stierf vorige week in Amerika George Floyd door politiegeweld. De demonstraties die daarop volgden liepen, mede door inmenging van figuren die daar niet thuishoorden, totaal uit de hand. Nadat eerst voornamelijk video’s van de dood van Floyd werden gedeeld, veranderde de mediastroom al snel in een golf van tips, lessen […]
Rariteitenkabinet
Afgelopen zondag werd de eerste aflevering van het tweede seizoen Tokidoki uitgezonden – die serie van Paulien Cornelisse over Japan. Hitori-bocchi was het woord van de week. Helemaal alleen. Zo kon ze de hele aflevering paralellen trekken met de huidige coronacrisis en social distancing, want, zo vertelt ze ons: dat doen ze in Japan al […]
Geland
Het voelt alsof ik er weer ben. Twee weken geleden landde ik ‘s morgens rond 3:30 op Schiphol, alwaar Riemer mij stond op te wachten. Niemand testte me op corona, nam mijn temperatuur op of checkte mijn koffers. Welkom in Nederland en de mazzel.
Dagelijkse veranderingen
Ik zou het best fijn vinden als alles gewoon een weekje hetzelfde zou blijven. Maar het lijkt wel alsof in coronawereld dagelijks de kaarten opnieuw worden geschud, zodat alles wat gisteren een goed idee leek, plots heroverwogen dient te worden.
Toeps in Kobe en Kyoto: (no) pictures
Na mijn bezoekje aan het saaie, maar heerlijke Takamatsu, stond Kyoto op het programma. Nou ja, eerst Okayama, want daar ging mijn trein naartoe. Ik stopte mijn koffer in een kluisje op het station, bezocht een onsuccesvolle Hard-Off/Off-House, ging terug naar het grote station, besloot dat ik totaal overprikkeld was door al het lawaai daar en pakte de Shinkansen naar Kobe.
Corona-update: gaan we terug?
Ik was in Kyoto op de laatste etappe van mijn reis-in-reis, toen mensen me screenshots begonnen te sturen. “Nederland roept iedereen op terug naar huis te komen!” Huh? Wat?
Toeps in Takamatsu: Tour de Hard-Off
Terwijl in Nederland het coronavirus flink huishoudt, alles dicht is en iedereen thuis moet blijven, is het in Japan nét iets minder heftig. Ja, bepaalde dingen zijn dicht, al weken. Maar hoewel iedereen de overheid ervan verdenkt de boel bij elkaar te liegen (want Olympische Spelen), lijkt het toch daadwerkelijk mee te vallen hier.
Coming soon: But You Don’t Look Autistic At All!
Het is nooit het juiste moment. Dat zeggen ze tegen mensen die aan kinderen willen beginnen, maar niet precies weten wanneer. Ik ga aan een ander soort kindje beginnen: mijn boek, in het Engels. Of dit het juiste moment is? Nee, natuurlijk niet. Maar we gaan het toch doen.
Autist ziet ze vliegen 2: huilen met de KLM klantenservice
Ik ben op dit moment in Japan. Ik had twee vluchten geboekt, de eerste van 28 januari tot 3 maart, en de tweede van 8 maart tot 24 april. Ik zou namelijk 7 maart een lezing geven in Nederland, over mijn boek. Maar toen was daar het coronavirus.
19 is mijn ongeluksgetal
In oktober kwam Hagibis, in Japan beter bekend als Tyfoon 19, de boel verstoren. Deze keer is het COVID-19, aka het coronavirus. Dit feestnummer gaat al een tijdje de ronde in Tokio, Yokohama en verderop in het land. Een groep taxichauffeurs op een partyboot, een dokter die lekker is blijven werken, en dan natuurlijk nog die andere partyboot, de Diamond Princess, waar de al dan niet besmette passagiers nu vanaf druppelen.
Hard-Off en de rommelmarkt van Oi Keibajo
Ik ging shoppen op de Oi Keibajo rommelmarkt en bij Hard-Off. Check de video om te zien wat ik allemaal vond!
Autist ziet ze vliegen
Schiphol heeft sinds enige tijd groene keycords met zonnebloemen, voor mensen met bijvoorbeeld autisme. Met zo’n keycord zouden medewerkers moeten weten dat er “iets” met je aan de hand is, zodat ze op een helpende manier kunnen reageren op meltdowns of andere problemen. Mijn eerste ervaring met deze “service” ondervond ik tijdens mijn vorige vlucht […]
Lotty en het luisterboek
“Hallo, ik ben op zoek naar Lotty?” Ik was net het kantoorpand binnengelopen, recht naast station Weesp. Via de mail had ik contact gehad met deze Lotty, die mij in opdracht van mijn uitgever had gemaild in verband met het opnemen van mijn luisterboek. En nu was ik daar dus.