Blog
Hoi, ik ben Toeps en ik blog al sinds 2004. Over mijn avonturen, over dingen waar ik dingen van vind, en over mijn leven als autist. (En tussen 2012 en 2016 ook over de wereld van modellen en fotografie, op mijn toenmalige platform Fashionmilk.com, wat je heel misschien nog kent van de topmodel-recaps.)
Deze blog heeft me veel mooie dingen gebracht: vrienden en vriendinnen, een trip naar Disneyland Parijs en zelfs een boek. Tegenwoordig schrijf ik vooral over mijn leven in Japan, waar ik woon.
Ik mag in mijn handjes klappen
Over een week vlieg ik weer naar Tokio. Heel gek, vooral omdat het nog maar zo kort geleden is dat ik er was. Ik kwam terug in mei, het is nu oktober: er zitten maar vijf maandjes tussen.
Dingen aan/in/over Japan die me stiekem totaal niet boeien
“Dus jij houdt van Japan? Heb je dit al gezien?” Het komt regelmatig voor dat iemand me een video of artikel doorstuurt, want ik hou van Japan dus ik ben vast geïnteresseerd. Hoewel ik begrijp dat dat ongetwijfeld lief bedoeld is, en deze blogpost niet als doel heeft die mensen naar beneden te halen, sloeg interviewster Julie Wevers laatst de spijker op de kop. “…en tempels”, begon ze, waarna ze zichzelf snel corrigeerde: “Misschien hou je wel helemaal niet van tempels!” Ik moest lachen en beaamde dat. Ik vond het heerlijk dat iemand me begreep, en dat inspireerde me tot het maken van onderstaand lijstje: dingen aan/in/over Japan die me stiekem totaal niet boeien.
Probably dead
Probably dead. Zo stond vandaag in mijn agenda. Gisteren had ik een shoot, dus vandaag zou ik wel dood zijn. Hoofdpijn, schouderpijn, een hoofd met watten en doodmoe. Nu kan ik niet zeggen dat ik zo fris als een hoentje ben, maar dood ben ik ook zeker niet. Ik zit zelfs op kantoor, rustig wat […]
Autistisch code-switchen
Sinds een paar weken mediteer ik veel. Ik heb daar een schreeuwend duur app-abonnement voor afgesloten op Calm, een meditatie-app die me dagelijks laat ontspannen en reflecteren. Tijdens mijn meditatiesessies kwam ik erachter dat ik toch nog wel heel veel stress ervoer. Ik besloot te onderzoeken hoe dat kon.
Tokidoki
Het is even wennen, het kantoorleven. Ik zou er drie dagen per week zitten, maar volgens mij ben ik er tot nu toe elke dag behalve in het weekend geweest. Oh, en behalve die ene keer dat ik een afspraak had in De Bilt. Dus ik kletste wat bij de NVA (niet te verwarren met […]
Zero
Nou, dat was zonde van heel veel eigen bijdrage. En ook best wel dom van mij, dat ik daar niet van tevoren over heb nagedacht. Mijn eigen risico is achthonderdzoveel, want “ik heb toch nooit iets”. Zes buizen bloed, maar niet per sé voor de onderzoeken die ik wilde laten doen. We weten nu voornamelijk dat ik géén bloedarmoede heb, en géén vitamine D-tekort. Daar vroeg ik helemaal niet om, maar goed. De dokter was nogal een type, waardoor ik plots niet meer assertief kon zijn.
Weekdier
Hola! Nieuwe week, nieuw stukje. Een beetje zoals de oude weekoverzichten, maar stiekem begin ik bij de zondagavond vóór afgelopen maandag. Zomergasten. Ik wilde eigenlijk helemaal niet gaan kijken, maar toen begonnen de berichtjes binnen te komen. “Toeps! Je blog over autism mums wordt genoemd!”
Waar ik zoal mee bezig ben
Jeetje Toeps, wat een kazige titel. Nog even en we lezen hier de welbekende blogzin “Hallo allemaal, lang niet geblogd!”, waarna menig Waarbenjij.nu alsnog een stille dood stierf. Volgens mij heb ik deze grap al eens gemaakt. Enniewee. Waar ik zoal mee bezig ben. En bezig was. Dingen.
Matig functionerend
Ik dacht altijd dat ik, wanneer ik zou doen waar ik gelukkig van werd, klachtenvrij zou zijn. Dat ik geen hoofdpijn meer zou hebben, want hoofdpijn komt van stress, en ja, waarom zou ik stress hebben? Mijn buikpijn zou weggaan als ik goed voor mezelf zou zorgen, en mijn autisme? Daar ging ik mee leren […]
Autism mum
Ik zie ze steeds vaker voorbij komen: artikelen van, met of over autism mums. Moeders van kinderen met autisme. Ze vertellen hoe pittig hun leven is, hoe ze hun verwachtingen hebben moeten bijstellen, hoe het systeem ze in de steek laat en hoe ze steeds maar weer moeten knokken tegen hun eigen teleurstellingen.
Het is maar een lichaam
De laatste dagen is er op twitter veel te doen over body positivity, ofwel #bodyposi. Serena Verbon postte haar ex-zwangere buik in bikini, een radio-dj noemde dat “goor” en kreeg (terecht!) de volle laag, en dan was er een paar dagen later nog een twitteraarster die bekende al die #bodyposi-posts van de laatste tijd een […]
“Hey Toeps, waarom ga je niet gewoon in Japan wonen?”
In Japan wonen. Ik nam het mezelf voor, in 2008, net nadat ik voor het eerst kennis had gemaakt met Harajuku. Mijn relatie met Arthur was net uit, en in een opwelling kocht ik een ticket om bij Maan te gaan logeren. Maan zat in Tokio. Ik had haar nog maar twee of drie keer gezien, maar goed, yolo avant la lettre en zo.
Dutchies, of eh, Vlamingen in Tokio #5 – Charlotte
De Vlaamse Charlotte (31) is pastry chef en chocolatier en werkte tot voor kort bij een bakkerij in Harajuku. Ze belandde twee jaar geleden in Japan vanwege het werk van haar man.
Dutchies in Tokio, of eh, Odawara #4 – Jalisha
Voor mijn afspraak met Jalisha (25) moet ik de stad uit. Op zo’n anderhalf uur van Tokio ligt Odawara, een plaatsje dat ik voorheen alleen kende als overstapstation richting de nabijgelegen onsen-dorpjes. (Een onsen is een badhuis gevuld met vulkanisch opgewarmd water, en omdat Odawara zo dichtbij Mt. Fuji ligt, zijn er onsen-resorts genoeg in de buurt.)
Dutchies in Tokio #3 – Melissa
Met Melissa (26) sprak ik af voor station Shinjuku, het drukste station van Tokio. “Onder dat grote videoscherm bij ALTA.” Shinjuku is nooit mijn favoriete station geweest, omdat ik er altijd genadeloos verdwaal, dus ik was blij dat ik het videoscherm, en even later ook Melissa, had gevonden.