Vorige maand was het zover: ik kon een van mijn grootste #lifegoals van mijn bucketlist afstrepen. Disney-bingo. Ik droomde er al sinds mijn vijftiende van: alle Disney-parken ter wereld bezoeken.

“Inclusief alle waterparken?”, pestte Arthur me. Nee, niet inclusief alle waterparken. Dat zal ook lastig gaan, aangezien er eentje inmiddels permanent gesloten is. Alle resorts. En dan, binnen die resorts, alle themaparken. Dus Disneyland en California Adventure in Anaheim, Disneyland en de Disney Studio’s in Parijs… Afijn, je snapt het. En omdat ik nu dus alle resorts heb bezocht, is het tijd voor een geheel on-objectief ranglijstje. Mijn favoriete Disney-resorts, voor de – roffelpantoffel – spannende factor gesorteerd van minst leuk (6) tot fantastisch (1).

6. Anaheim

Minikasteeltje

“Wát?! Heiligschennis!” Disneyland in Anaheim, Californië is de real deal. De allereerste, nog gebouwd door Walt himself. Waarom zet ik ‘m dan toch op de laatste plaats? Ik moet zeggen, het was lastig. De nummers vijf en vier komen zó close, dat ze bijna inwisselbaar zijn. Maar toen ik mezelf afvroeg, “waar zou je snel nog eens naartoe willen?”, was het niet Anaheim.

Laten we beginnen met het Disneyland Park. Dat is oud, en dat merk je. Niet alleen zijn sommige attracties echt beneden par (bijvoorbeeld de Matterhorn Bobsleds, vast jeugdsentiment voor Amerikanen, maar voor first-time bezoekers gewoon niet Disneywaardig – hier, voorbeeld), ook ontbreekt het in Disneyland Anaheim aan de nodige wachtrijen.

Walt had vast niet bedacht dat zijn park zó’n succes zou worden, want rijen zijn nergens leuk aangekleed, en op sommige plaatsen zigzaggen ze het halve park door. Bij Pirates of the Caribbean blokkeerde de rij de hele doorgang naar Critter Country, en duurde het even voor we het begin gevonden hadden. Na een snauwende dame kwamen we erachter dat de rij niet begon waar de paaltjes begonnen, maar nog verder daarachter, waar een arme cast member stond met een bordje op een stok: “Wachtrij Pirates begint hier.”

California Adventure: “Hmm, wat vind ik hiervan…?”

Een stuk fijner was het tweede park, California Adventure. Hoewel het nog altijd het raarste idee ever is om een park over Californië te bouwen ín Californië, heeft de grondige verbouwing het park goed gedaan. California Adventure heeft een Soarin’, mijn meest favoriete Disney-attractie ooit. Maar goed, Shanghai en Orlando (EPCOT) hebben er ook een, en ik las dat zelfs Tokyo Disney Sea er eentje gaat krijgen. Whooo!

Wat vervolgens ook niet meewerkt in de score, is het publiek. Schreeuwerige, irritante Amerikanen everywhere. Oh en, het eten. Ook al zo Amerikaans. Kortom: Anaheim, sorry. It’s not me, it’s you.

5. Parijs

Tijdens de Kerst-persreis (blog en video hier!)

De Volkskrant schreef er gisteren nog een stuk over; waarom het nooit heeft gewerkt in Parijs. Korte samenvatting: de Fransen. Ze moesten niks hebben van dat Amerikaanse park, van dat verplicht vriendelijk doen, van de hamburgers, van het alcoholverbod in het park…

Maar het is een beetje kort door de bocht om alles op de Fransen te pinnen. Disneyland Parijs stamt uit dezelfde tijd als California Adventure, en toen werden er bij Disney gewoon heel domme dingen besloten. Hadden ze nu écht gedacht dat mensen vijf dagen in een poepduur resort gingen doorbrengen, terwijl er maar één pretpark stond, en Parijs nog drie kwartier met de RER is?

Het ging snel bergafwaarts met het park, toen nog Euro Disney geheten. Ironisch gezien hebben ze die naam destijds zó goed in de markt gezet, dat 50% van de Nederlanders het park nog altijd zo noemt.

Met mijn Euro Disney Opening Crew-pet, voor hotel Newport Bay. Vintage Euro Disney-kleding is mijn lievelings.

Afijn, bergje af, en Disneyland Parijs raakte in verval. Verfwerk bladderde af, op entertainment werd bezuinigd en nieuwe attracties die er volgens de openingsshow binnen twee jaar zouden komen? Haha! Vergeet het maar. Belle en het Beest en De Kleine Zeemeermin zijn er nooit gekomen, althans, niet in Parijs. De Kleine Zeemeermin is te vinden in California Adventure en het Magic Kingdom in Orlando. Belle en het Beest komt in 2020 naar Tokio.

Vijftienjarige Toeps in Disneyland Parijs

Riemer en ik, althans, onze Alter Lego’s

Inmiddels gaat het iets beter met Disneyland Parijs, en het park zal altijd een speciaal plekje in mijn hart blijven houden omdat het míjn eerste was. Ik vind het rondje wandelen om Lake Disney echt heel fijn, vooral vroeg in de ochtend, en ik ken de parken goed genoeg om de rust op te kunnen zoeken, zelfs als het stampvol is. Maar toch. Extra minpunten hier eveneens voor de bezoekers (norse Fransen, maar ook gierige Hollanders en schreeuwende Spanjaarden en Italianen – eigenlijk zijn alleen de Britten leuk) en het slechte eten.

4. Hongkong

Met lieve Maan aan de andere kant van de wereld

Dit park heeft echt potentie. Het had dan ook veel hoger op mijn lijstje kunnen staan, als het niet zo bijzonder klein was geweest. Hongkong heeft géén Pirates of the Caribbean, géén Star Tours, géén Haunted Mansion… Toen ik er was, had ik aan een halve dag genoeg.

Mystic Manor, de mansion van een ontdekkingsreiziger die, grappig genoeg, bevriend is met meneer Hightower, van de Tower of Terror in Tokyo DisneySea!

Wat Hongkong wél heeft, als enige, is Mystic Manor. Deze ride lijkt in de plaats te zijn gekomen van de Haunted Mansion, en is echt heel tof. Wat Hongkong ook heeft: prachtige bergen op de achtergrond, lekker eten, leuke souvenirs. Maar ze mogen van mij eerst even flink gaan uitbreiden, voordat ik mijn volgende bezoekje plan.

3. Orlando

Het was lastig kiezen tussen de nummers 2 en 3, maar Orlando belandt bij mij toch op de derde plek. Ik denk vanwege de mensen. Toen ik het park in 2013 bezocht, was ik geschokt door het aantal rondscheurende scootmobielen met daarin Amerikanen met morbide obesitas. Het eten dat je in het park voorgeschoteld krijgt, verklaart het een en ander.

Diabetes! Diabetes!

Maar! Walt Disney World in Orlando is wél tof! Vier pretparken, twee waterparken, twee uitgaansgebieden, een boel themahotels en een hippe monorail die de duurdere accomodaties en de parken met elkaar verbindt. Ja, dit resort is groot.

Het gekke EPCOT, ooit door Walt Disney bedoeld als experimentele stad, heeft in al z’n vergane glorie mijn hart gestolen, al is dat stiekem ook een beetje omdat er in het World Expo-gedeelte een écht Japans paviljoen is, met échte Japanners die hun land representen, en een winkeltje waar ze échte Pocari Sweat verkopen. Verder in EPCOT: toffe racebaan Test Track, en Mission:SPACE, maar die zou ik overslaan als ik jou was. Het is in feite een gepimpte straaljagerpiloten-centrifuge, en ik was nog de halve dag misselijk. Het verbaasde me niks dat er ooit iemand in het ding is overleden.

Animal Kingdom

Grote verrassing vond ik Animal Kingdom, wat veel meer bleek dan een veredelde dierentuin. En zelfs ons goedkope hotel, het All Star Music Resort, bleek helemaal prima.

2. Shanghai

Ik schreef er vorig jaar al een uitgebreide review over. “Heel Chinees?” Jep. Shanghai Disneyland is heel Chinees. Het staat namelijk in China, en Disney wilde niet weer de Parijs-fout maken. Dus deze keer geen Main Street, USA. Geen friet, maar lekker Chinees eten. En eerlijk, waarom zou je géén gestoomd groen broodje kunnen maken in de vorm van Monsters Inc.’s Mike?

In Shanghai hebben ze ook niet, zoals in Hongkong, een halfbakken miniparkje neergezet. Nee, de plannen voor Shanghai waren direct groots. Zo is de Pirates of the Caribbean in Shanghai out of this world (video!), is speciaal ontwikkelde achtbaan TRON echt geweldig, en is er ruimte zát voor toekomstige uitbreidingen. Het low budget Toy Story Hotel was prima, met gratis wifi en slippers en tasjes en tandenborstels, en een restaurantje waar je gestoomde broodjes en lauw water kon krijgen. Dat laatste vond ik eventjes vreemd, maar dat blijkt normaal te zijn in China.

“Maar Toeps, als je de Amerikaanse parken afstraft vanwege het publiek, wat vind je dan wel niet van de Chinezen?” Ja, kweenie. Het zal wel aan mij liggen, maar ik trek schreeuwende Chinezen gewoon stukken beter. Misschien omdat ik ze toch niet versta, haha.

1. Tokio

Met Riemer, twee jaar geleden

Het is vast geen verrassing, maar met stip op nummer 1: Tokio. Zowel Tokyo Disneyland als Tokyo DisneySea verdienen deze plek.

Een aantal van mijn favoriete attracties: Tower of Terror (in een speciale Hightower Hotel-editie), Journey to the Center of the Earth (waarin je vreemde wezens tegenkomt, diep binnenin een vulkaan), Sindbad… Maar het zijn niet alleen de rides. De parken zijn mooi en netjes, het publiek is fantastisch (oh, die schattige Japanners met hun matching T-shirts en Mickey Mouse-oren en hun plastic kleedjes om op te zitten, en hun plezier, en hun manieren, en en en…), de merchandise is leuk en de parken blijven vernieuwen.

Happy!

Op de achtergrond: DisneySea’s Mermaid Lagoon

Wist je trouwens dat de Japanse Disneyparken eigenlijk helemaal niet van Disney zijn? The Oriental Land Company beheert ze, met een licentie van Disney. Het is één van de vele voorbeelden van Japan does it better: ze nemen het Amerikaanse Disney, gooien er een Japans sausje overheen en tadaa: profit.

En profit draaien ze. De gemiddelde Japanse bezoeker koopt zich scheel aan souvenirs, en al dat geld wordt rechtstreeks terug in het park geïnvesteerd. Zo staan er voor 2020 (wanneer de Olympische Spelen plaatsvinden in Tokio) de nodige uitbreidingen op het programma, waarvan ik een aantal hierboven al genoemd heb.

Het enige nadeel aan dit succes? Het kan soms héél, héél druk zijn. Gelukkig houdt website tdrnavi.com online een crowd calendar bij, zodat je precies kunt zien wanneer je het beste kunt gaan. Ik bezocht gisteren Tokyo Disneyland, omdat de kalender maar 25% aangaf. Vijf minuten rij voor Star Tours, dertien minuten (oh, zo precies!) voor The Haunted Mansion… Ik heb zelfs die psychedelische Winnie the Pooh-ride weer eens kunnen doen, met “maar” 35 minuten wachten!

Dit deuntje… Huilen!

Ik sloot de dag af met de heerlijke Electrical Parade, en na dit ontspannen dagje Disney stapte ik op station Maihama in de metro en was ik in drie kwartier weer thuis. Ook al zo fijn.

#lifegoals

En ja, wat nu hè? In DisneySea opende pas Finding Nemo’s SeaRider, dus daar moet ik snel weer naar terug. Voor de Disney-fans hier: Wat is jouw favoriete park? En waarom? Let me know!